De stilte ervaren die al in je zit, door te stoppen strijden tegen jezelf.
Het beoefenen van meditatie voorafgaand aan de ceremonie is ondersteunend aan je reis. We zijn als menselijke wezens altijd op zoek naar geluk. Alles waar we in het leven mee in aanraking komen (andere mensen, de natuur, alle zintuigelijke prikkels) resoneert met iets in onszelf, soms aangenaam en soms onaangenaam. Dat wat bij ons onaangename gevoelens oproept, daar zijn we van nature of door conditionering geneigd van weg te bewegen. We voelen weerstand, oordelen of verstarring, met daarbij een verlangen naar een meer aangename ervaring. Ons leven is een continue dans van weg bewegen van dat wat pijnlijk is en toe bewegen naar het aangename. Dit zul je ook in je reis tegenkomen, dit is je menselijke natuur. Je beoefening van meditatie, mits wijs beoefend, kan zorgen dat je deze bewegingen in jezelf beter kunt doorzien. Als je deze beweging van je geest kunt doorzien, kun je ook kiezen dit te stoppen. Dan stop je met weg bewegen van het pijnlijke en dan stop je met toe bewegen naar het aangename. Wat er dan kan overblijven is stilstaan. Stilstaan met dat wat er is. Het kan zijn dat er oordelen zijn, angst of boosheid. Maar ook de grootste schoonheid en liefde die je ooit hebt ervaren en bíjna niet kunt verdragen zo mooi. Alles. Alles mag er zijn. Zoals het is.